یکشنبه اول هفته نامه‌ای از تهران رسید که جهت شرکت در نشست سراسری استان‌ها، تعدادی از همکاران معرفی بشن. من هم جزوشون بودم. سه شنبه‌شب من و تعدای از همکارام با پرواز به مقصد رسیدیم. هرچند سفر کاری بود و پر از گرفتاری ولی برای من خیلی خوب بود؛ فرصتی پیش اومده بود که از اداره و شلوغی و سرسام و غوغا و کارایی که هر روز بر سرم ریخته می‌شد فارغ باشم.
علاوه بر این و مهم‌تر این که دوری از برخی مسایل زندگی و دغدغه‌هام، به من کمک می‌کرد تا ذهن و روح خسته‌م نفسی تازه کنه و جابه‌جایی مکانی و آب و هوایی تمدد اعصاب باشه.
