سینه‌ی پر شورم و آواز را گم کرده‌ام
بال و پر دارم ولی پرواز را گم کرده‌ام
رونق انجام من در خانه‌ی آغاز ماند
چهل کلید خانه‌ی آواز را گم کرده‌ام
چارقم سر، پای تندر، بی اگر دروازه‌وار
آه، اما رفتن تک تاز را گم کرده‌ام
چشم در راهم نگاهم بیکران را آرزوست
حاصل اما چشم و چشم انداز را گم کرده‌ام
های و هویی دارم و در غربتم از این خروش
سازم، اما زخمه‌ی دمساز را گم کرده‌ام
هم نوای خویش بودم در گذار زندگی
هم نوا و هم نواپرداز را گم کرده‌ام
طفل بازیگوش عشقم، درس و مشقم عشق و عیش
راه مکتب خانه‌ی شیراز را گم کرده‌ام...
پیرایه یغمائی
بشنویم:
